17 februari 2024
Baasjes betalen duizenden euro’s aan operaties, dierenartsen zijn het zat uitgemaakt te worden voor geldwolf.Ze hebben beiden maar één belang voor ogen: het dier. Maar de kloof tussen baasjes en dierenartsen dreigt onoverkomelijk groot te worden. De medische behandelingen voor gezelschapsdieren zijn zo duur, dat diereigenaren met de handen in het haar zitten. De stress aan de andere kant van de behandeltafel is evenredig groot.
Ruim tweehonderd dierenartsen laten De Telegraaf weten het zat te zijn uitgemaakt te worden voor geldwolf.
„Als u de blaasgruisoperatie bij uw kat niet uitvoert, zijn wij genoodzaakt de dierenpolitie te bellen.” Deze boude uitspraak van een assistent in de Amsterdamse praktijk Ranzijn was het beginpunt van een onderzoek van De Telegraaf naar het reilen en zeilen bij dierenartsen. De praktijk gaf de opmerking in een e-mail toe. ’Wat betreft de vermelding van de dierenpolitie, willen we verduidelijken dat dit niet bedoeld was als een dreiging, maar eerder als een uiting van onze bezorgdheid over het welzijn van Moortje.’
De spuigaten uit
Dat kan natuurlijk, maar het lijkt alsof hetgeen dierenartsen kunnen en wat diereneigenaren kunnen betalen verder uit elkaar komt te liggen. Ilse Hamerslag uit Den Helder is overtuigd dat haar dierenarts zich bekommert om het welzijn van haar hondje Ivy, maar het loopt voor de 24-jarige inwoonster van Den Helder totaal de spuigaten uit. In twee jaar tijd betaalde ze rond de 7000 euro om een huidprobleem te bestrijden.
Hamerslag, die graag iets goeds wilde doen en een zwerfhond adopteerde: „Ivy had een slecht begin in het buitenland. Eén voordeel: als vuilnisbakje zou het een sterk dier zijn. Nou, vergeet het maar. Het begon met rode plekjes en jeuk. We kregen het ene na het andere zalfje. Niks hielp. Ondertussen kregen mijn vriend en ik een dochter en verhuisden we. We wilden het nieuwe huis verduurzamen, maar dat ging niet vanwege de kosten voor Ivy.”